My Stubborn (2025) ไหนเฮียบอกไม่ชอบเด็ก

Drama Romance ซีรีส์ที่จบแล้ว ซีรีส์วาย ซีรีส์ไทย

7.3/10

ดูซีรี่ย์ My Stubborn (2025) ไหนเฮียบอกไม่ชอบเด็ก

588

ขอให้ทุกคนดูหนังให้สนุกนะคะ

เรื่องย่อ : จุนเป็นเด็กหนุ่มมัธยมปลายที่ขึ้นชื่อเรื่องความซุกซนจนเกือบจะเรียกได้ว่า “น่าปวดหัว” เขาไม่ใช่เด็กเลว แต่เป็นเด็กที่มีพลังเหลือล้น มีจินตนาการและกลเม็ดลูกเล่นไม่รู้จบ จุนสนุกกับการหยอกล้อคนรอบตัวด้วยวิธีที่ไม่เหมือนใคร และเป้าหมายที่เขาชอบกลั่นแกล้งที่สุดก็คือ “ซอร์น” – รุ่นพี่ที่เงียบขรึม มีระเบียบ และไม่เปิดช่องให้ใครเข้ามาในโลกของเขาได้ง่าย ๆ ทุกครั้งที่จุนเดินเข้ามาใกล้ ซอร์นจะถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายราวกับรู้ว่าต้องมีอะไรแปลกประหลาดเกิดขึ้นอีกแน่ ตั้งแต่การใส่เกลือลงไปในยาสีฟัน การแอบเปลี่ยนเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ ไปจนถึงการซ่อนของใช้ส่วนตัวในที่คาดไม่ถึง ทั้งหมดนี้ไม่ได้มาจากความเกลียด แต่จากนิสัยที่จุนชอบ “เรียกร้องความสนใจ” ในแบบที่เขาถนัดที่สุด สำหรับซอร์น เด็กหนุ่มคนนี้คือความปั่นป่วนในชีวิตที่เขาไม่เคยต้องการ เขาเป็นคนรักความสงบ มีตารางชีวิตเป๊ะทุกนาที และการมีจุนเข้ามาคือความไม่แน่นอนที่เขาพยายามหลีกหนี ยิ่งถูกแกล้งมากเท่าไร เขายิ่งตั้งกำแพงหนามากขึ้นเท่านั้น แต่สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ กำแพงนั้นค่อย ๆ ถูกเจาะรูเล็ก ๆ ทีละนิดจากความพยายามของจุน กระทั่งวันหนึ่งที่โชคชะตาเล่นตลก – หรืออาจจะเรียกว่าชี้ทาง – ทั้งสองบังเอิญต้องไปทำกิจกรรมจิตอาสาในโรงพยาบาลเด็กด้วยกันโดยไม่เต็มใจ จุนสมัครเพราะคุณครูขู่จะหักคะแนน ซอร์นถูกเชิญเพราะเขาเป็นนักเรียนตัวอย่างที่ทุกคนไว้วางใจ เริ่มแรก ทั้งคู่พยายามหลีกเลี่ยงกันเต็มที่ จุนรู้ว่าตัวเองสร้างภาพลักษณ์เด็กจอมแสบไว้ แต่เขาก็ไม่ได้คาดหวังว่าซอร์นจะเกลียดเขามากขนาดนั้น ส่วนซอร์นเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมโรงพยาบาลถึงให้เขาทำงานคู่กับคนที่ตรงข้ามกับตัวเองที่สุด แต่เมื่อทั้งสองต้องดูแลเด็กชายวัย 5 ขวบที่ป่วยด้วยโรคหัวใจแต่มีรอยยิ้มสดใส พวกเขาก็เริ่มมองเห็นสิ่งที่อีกฝ่ายไม่เคยแสดงออกให้ใครเห็น จุนแสดงให้เห็นว่าแม้เขาจะซุกซนแต่กลับมีความอบอุ่นที่ลึกซึ้ง ซอร์นก็เริ่มเปิดใจทีละน้อยเมื่อได้เห็นว่าความปั่นป่วนของจุนนั้นคือการซ่อน “บางสิ่ง” ไว้ภายใน ในขณะเดียวกัน ความสัมพันธ์ที่เคยตึงเครียดก็เริ่มมีช่องว่างให้ความเข้าใจแทรกเข้ามา ซอร์นเริ่มรู้สึกว่าเสียงหัวเราะของจุนนั้นทำให้วันที่เงียบเหงากลับมามีชีวิตชีวา ขณะที่จุนก็เริ่มกลัวสิ่งที่กำลังก่อตัวในใจ – ความรู้สึกที่เขาไม่เคยรู้จักมาก่อน มันไม่ใช่แค่ความสนุกอีกต่อไป แต่เป็นความผูกพันที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำได้ วันหนึ่งจุนหายไปจากโรงเรียนโดยไม่บอกใคร เขาหายหน้าไปหลายวัน ทำให้ซอร์นที่เคยคิดว่าการไม่มีจุนคือสิ่งที่ดีที่สุด เริ่มรู้สึกแปลก ๆ และใจหาย เขาเริ่มมองหาจุน ถามเพื่อน ๆ และสุดท้ายก็พบว่าจุนกำลังเผชิญกับปัญหาครอบครัวที่ยากเกินจะรับมือเพียงลำพัง ซอร์นตัดสินใจฝ่ากำแพงที่เคยสร้างไว้ด้วยมือของตัวเอง เพื่อยืนอยู่เคียงข้างจุนในเวลาที่เด็กหนุ่มคนนี้เปราะบางที่สุด การไม่ชอบเด็กกลายเป็นเรื่องอดีต ความรำคาญที่เคยรู้สึกกลายเป็นความห่วงใยโดยไม่รู้ตัว และนั่นคือช่วงเวลาที่ทั้งคู่ยอมรับว่า ความรู้สึกที่มีให้กันมันลึกกว่าที่คิด พวกเขาเริ่มใช้เวลาอยู่ด้วยกันในแบบที่ต่างจากเดิม มุกแกล้งเล็ก ๆ ยังคงมีอยู่ แต่กลายเป็นการแหย่กันด้วยรอยยิ้ม แทนที่จะเป็นการเรียกร้องความสนใจจากกันแบบเจ็บแสบเหมือนเมื่อก่อน ซอร์นเริ่มชินกับความไม่แน่นอนที่จุนนำเข้ามา และจุนก็เรียนรู้ที่จะปล่อยให้บางสิ่งเป็นไปโดยไม่ต้องกลัวการถูกปฏิเสธ แต่เมื่อความรู้สึกพัฒนาไปไกลกว่ามิตรภาพ ก็เริ่มมีคำถามว่า “ความสัมพันธ์แบบนี้จะเดินไปได้แค่ไหน” ในสังคมที่ยังมีกรอบมากมาย ความรักของเด็กหนุ่มสองคนอาจไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ในวันที่มีคนล่วงรู้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ข่าวลือแพร่กระจาย ซอร์นต้องตัดสินใจว่าจะ “รักษาภาพลักษณ์” ไว้หรือยอมรับว่าเขาเองก็มีหัวใจ จุนที่เคยยิ้มให้ทุกเรื่องก็เริ่มหวั่นไหว เขาไม่อยากให้ซอร์นต้องเสียอะไรเพราะเขา แต่ซอร์นกลับเลือกที่จะเดินมาจับมือของจุนในที่สาธารณะ ท่ามกลางสายตาของใครหลายคน ในวินาทีนั้นเอง จุนจึงรู้ว่าความรักไม่ใช่แค่การแกล้งกันในห้องเรียน ไม่ใช่แค่การเล่นตลกเพื่อเรียกความสนใจ แต่มันคือการยอมรับและอยู่เคียงข้างกันในวันที่โลกไม่ใจดี เรื่องราวของจุนและซอร์นจึงไม่ใช่แค่เรื่องรักวัยรุ่นธรรมดา แต่คือการเติบโต การให้อภัย และการมองเห็นคุณค่าในคนที่แตกต่างที่สุดจากตัวเอง และในความสัมพันธ์ที่เริ่มจาก “ฉันไม่ชอบเด็ก” ได้กลายเป็นเรื่องราวของหัวใจสองดวงที่เติบโตไปพร้อมกัน—อย่างค่อยเป็นค่อยไป แต่มั่นคงในทุกจังหวะของชีวิต